Bu derenin suları kömürden kara akar
Hırçınlaşan bu dere zehir akan ergene
Ölmekte yılan gibi köpüklü zehir saçar
O billur sularını kimler çaldı ergene
Ey ergene deresi çok güzeldin eskiden
O billur akışınla güzel yeşil yeşilden
Can veren sularında haydi canlan yeniden
Sana agu kattılar öldürdüler ergene
Sormadılar sana suyun ne güzel tatlı
Elmas bir kolye gibi sarıldığın muratlı
Terk eden bir sevgili şimdi kim kabahatlı
Kin saldılar suyuna zehirlediler ergene
Doğaya can verirdin şimdi sensin can veren
Ey dere artık hiç akma yok artık çiçek deren
Yitik o cennet kokun alamaz nefes veren
Kara suyun akmasın canlan artık ergene
Ak çırpına çırpına ömrünün son deminde
Billurca akıyordun o eski günlerinde
Ölüm gibi bir dere çiftçilik görevinde
Suyunu kullansalar tarla ölür ergene
Akar arıtılmadan fabrika atıkları
Vatana zarar verir Vatanın artıkları
Para harca temizle desen gör çatıkları
Temizlesinler seni canlan artık ergene
Üç kuruşluk dünyada beş kuruşa kirlendin
Arıtmazlar suyunu hastalandı dertlendin
Tertemiz sularında balıklarla özlendin
Arıtsınlar suyunu canlan artık ergene
(tataroğlu)