Tataroğlu

Bu derenin suları kömürden kara akar Hırçınlaşan bu dere zehir akan ergene Ölmekte yılan gibi köpüklü zehir saçar O billur sularını kimler çaldı ergene Ey ergene deresi çok güzeldin eskiden O billur akışınla güzel yeşil yeşilden Can veren sularında haydi canlan yeniden Sana agu kattılar öldürdüler ergene Sormadılar sana suyun ne güzel tatlı Elmas bir kolye gibi sarıldığın muratlı Terk eden bir sevgili şimdi kim kabahatlı Kin saldılar suyuna zehirlediler ergene Doğaya can verirdin şimdi sensin can veren Ey dere artık hiç akma yok artık çiçek deren Yitik o cennet kokun alamaz nefes veren Kara suyun akmasın canlan artık ergene Ak çırpına çırpına ömrünün son deminde Billurca akıyordun o eski günlerinde Ölüm gibi bir dere çiftçilik görevinde Suyunu kullansalar tarla ölür ergene Akar arıtılmadan fabrika atıkları Vatana zarar verir Vatanın artıkları Para harca temizle desen gör çatıkları Temizlesinler seni canlan artık ergene Üç kuruşluk dünyada beş kuruşa kirlendin Arıtmazlar suyunu hastalandı dertlendin Tertemiz sularında balıklarla özlendin Arıtsınlar suyunu canlan artık ergene (tataroğlu)