Peygamberimizin doğum günü (M.S. 20.4.571 – H.12 Rebiü’l Evvel) Mevlid Kandili olarak kutlanmaktadır
Her mevlid, Peygamberimizin mesajlarıyla yeni bir buluşma olduğundan O'nun kısaca yaşam öyküsü ve bazı sözlerini sunuyoruz:
Peygamberimizin adı "Muhammed" babasının adı, Abdullah, anasının adı Amine'dir. Rebiül evvel ayının on ikinci pazartesi gecesi sabaha karşı Mekke şehrinde doğmuştur. Kendisi dünyaya gelmeden iki ay evvel babası, dünyaya geldikten altı sene sonra da anası öldü. Anası öldükten sonra peygamberimize sekiz yaşına kadar dedesi Abdül Muttalib, onun vefatından sonra amcası Ebu Talib baktı.
Peygamberimiz yirmi beş yaşında iken Mekkenin büyüklerinden Hatice adında dul bir Kadın ile evlendi. Hatice o zaman kırk yaşında idi.
Cenabı Allah tarafından Hz. Muhammed'e kırk yaşına girdiğinde peygamberlik geldi. On üç sene Mekke'de insanları hak dine çağırdı.
Elli üç yaşında iken Allahın emriyle Mekke'den Medine'ye hicret etti. Medine'de on sene yaşadı. Müslümanlığı yaymak için çalıştı. Din düşmanları ile yirmi bir defa muharebeye girdi. Dünyayı ilim ışığı ile aydınlattı. Adalet, hakiki hürriyet ve müsavat esaslarını kurdu. Altmış üç yaşında iken mevlasına kavuştu. (A. Hamdi Akseki, Diyanet İşleri Başkanı, İslam Dini, İkinci Basım, Diyanet İşleri Başkanlığı Yayın No:28, Kanaat Basımevi, Ankara 1950).
Mevlid Kandili, Hz. Muhammed'in doğum günü vesilesiyle O'nun bazı sözlerini anımsatarak anmak istiyoruz:
İnsanların hayırlısı, insanlara en faydalı olanıdır.
İnsanlara karışıp eziyetlerine katlanan mü'min, insanlara karışmayıp eziyetlerine katlanmayan mü'minden üstündür.
Gerçekten de büyük Allah, sizin yüzlerinize, mallarınıza bakmaz; ancak yüreklerinize ve yaptığınız işlere bakar.
Kendin için neyi istiyor, neyi seviyorsan, insanlar için de onu sev, onu iste.
Ey insanlar, gerçekten de Allah'ın dini kolaydır, kolaylıktır. Kolaylaştırın, dini belletirken halkı zora koşmayın.
Yanı başındaki komşusu açken yemeğini yiyip karnını doyuran mü'min değildir.
İçinizden hiçbiriniz, kendisi için sevip dilediği şeyi mü'min kardeşi için de sevip dilemedikçe mü'min olamaz.
Emanete riayet etmeyenin imanı yoktur; ahdine vefa etmeyenin dini yoktur.
Aldatan, hıyanette bulunan bizden değildir.
Dünya, ahiretin tarlasıdır.
Hepiniz çobansınız, hepiniz de sürünüzden sorumlusunuz. Toplumun başında bulunan çobandır, buyruğu altındakilere karşı sorumludur. İnsan evinde, çoluğunun çocuğunun çobanıdır, ehlinden ayalinden sorumludur. Kadın, kocasının evinde çobandır; eli altındakilere karşı sorumludur. Evlat, babasının malının çobanıdır; o da sürüsünden sorumludur; hasılı hepiniz de çobansınız, hepiniz de sürünüzden sorumlusunuz.
İş, o işe ehil olmayana verildi mi, bekle kıyameti.
Nasılsanız öyle idare edilirsiniz, başınıza o çeşit adamlar geçer. (Abdülbaki Gölpınarlı, Sosyal Açıdan İslam Tarihi, Hz. Muhammed (S.M.) ve İslamın İlk Devri, Kapı Yayınları, 1.Basım: Temmuz 2015)
