Birgülce

Herkes gibi zaman zaman benim de kendime kızmışlığım sinirlenmişliğim,keşke şunu yapmasaydım demişliğim elbette vardır geçmişimde... Çünkü hepimiz insanız her ne kadar bazıları inkar etse de... Ve galiba hiç yok olmayacak gibi duran alışkanlıklarımız var maalesef vazgeçemediğimiz... Merhamet gibi,iyilik gibi, İNSANLIK gibi. Aslında sadece insanlık deseydim kestirmeden aranızdan bir çoğu bu yazdıklarımı okumayacaktı bile,ne var bunda bunu bilmeyen mi var diye düşünerek... Ama bakın çoğunuz hala okuyorsunuz ve ben buna çok seviniyorum,insanlık adına bir işe yaradığımı düşünerek... Her kötü yaşanmışlıktan sonra çoğumuz artık akıllandığımızı sanıp ve kendimize öyle deyip deyip,yine hiç ummadıklarımızdan darbe yediğimiz de ,yüzümüzdeki derin çizgilerin biraz daha artmışlığını görürüz her aynaya bakışımız da... Velhasılı değerli dostlarım arkadaşlarım, Değişim zordur, kendimizin değişmeyeceğinin farkına varıyoruz "napalım ben buyum"diyerek... Emin olun insan değişemiyor onca ezanın, cefanın, kötülerin ve kötülüklerin varlığını bile bile... Ama emin olduğum bir şey var ki ne kötülük ne kötüler kalıcı değil hiç bir zaman bu Dünyada... Ve gidenlerin geri gelmediğinide çoğumuz gibi bende biliyorum artık.Ne yaparsanız yapın,, boşa çaba olduğunu görmemek için kör olmaya lüzum yok... Ve tabi eldeki günlerin saatlerin turşusu kurulmuyor,bol bol geçip gidiyor zaten hoyratça... O yüzden eldeki zamanı ziyan etmenin hiç lüzumu yok diyerek,bir saniyenin bile değerinin çok önemli olduğunu hatırlatmak istiyorum anlamına bilenlere... Anlamını bilmeyenler ise,zaten kıymetin,değerin pazarda ucuza satılan bir ürün olduğunu sanıp satın almak için arıyorlar tezgah tezgah... Ama nafile... Huyumu değiştimeye çalıştırıyorum,değişimin ne kadar zor olduğunu bile bile. Peki ümitsiz miyim ASLA.... Kendi kendime telkin edip duruyorum,Eskisi gibi artık yer yok hayatımda kızgınlıklara pişmanliklara diye... Gülüp geçiyorum belki ama kapak olsun türünden cevap veriyorum anın da hak edene... Niye diye soracak olursanız; adım gibi biliyorum ki Şuan varım ve fakat yarın bir ihtimalim,senin gibi onun gibi hepimiz gibi... Eldeki hesabın çarşıya tutmadığını bildiğim günden beri, hayatı doğaçlama yaşamaya çalışıyorum artık... Çünkü biliyorum ki iyi de olsa kötüde olsa herkes kendi öyküsünü kendisi yazar... İşte öyle... Birgülce