Bazen en büyük dersi bir çocuktan alırız.

BİZDE HERKESE AYNI OLUR Genç Kaymakam, yeni atandığı ilçeyi görmeye gitti. İlçeyi kendi başına gezdikten sonra ara sokakta gördügü çay ocağında bir bardak çay içeyim, diye oturdu. O anda 12-13 yaşlarında bir çocuk, ''Amca boyayayım mı ?" dedi. Ayakkabısı boyalı olmasına rağmen, çocuğu kırmamak için ''Tamam gel boya.'' dedi. Bu arada ''iyi boyarsan sana istediğin paranın iki katını veririm.'' deyince çocuk: "Ben hep aynı boyarım amca, bizde hehrkese aynı olur." dedi. Kaymakam, "Nasıl yani?" deyince; Öğretmenimiz: ''Çocuklar, ne iş yaparsanız yapın ama herkese AYNI YAPIN. İnsanlar arasında ayrım yapmayın." diye tembih etti bizlere. Ben de bu parayla hasta anneme ilaç alacağım, sana ayrım yaparsam o ilacın annemin hastalığına şifası olmaz! Genç Kaymakam, hayatının en iyi dersini alımıştı. Ağlamamak için kendini zor tuttu. Boyacı çocuğa cebindeki en büyük parayı verirken bir de kartını verdi. Babası olmayan hem okuyan hem de hasta annesine bakmaya çalışan bu çocuğa onunla ilgilenme sözü verdi ... Çocuğa o dürüstlüğü aşılayan öğretmenini de bulup ziyaret etti. İlçede görev yaptığı süreceboyacı çocuğa ilgi gösterdi. Boyacı çocuktan duyduğu "BİZDE HERKESE AYNI OLUR." cümlesini meslek hayatında unutmamak ve hep uygulamak için makamında masasında bulunan isimliğinin arkasına yazdırdı. Bazen uygulamakta zorlansa da bu bu cümlenin içeriğinden ödün vermemeye çalıştı. Hayat böyledir.. Bazen en büyük dersi bir çocuktan alırsınız. Kim demiş çocuk küçük bir şeydir? Çocuk belki de en büyük şeydir.