Birgülce

Bizler yaptık bizler başardık! Sonunda kendimizle gurur duyabiliriz artık tüm insanlık olarak. El birliği ile alttan girdik üsten çıktık ve güzel dünyamızı çığırından çıkardık. Neler mi yaptık? Neler yapmadık ki; önce tohumları bozduk. Daha çok daha çok diye diye GDO'lu ürünler icat ettik. Ee haliyle toprağı bozduk ve verimsiz hale getirdik. Onu "yar" olmaktan çıkardık! Hey gidi Aşık Veysel hey. Artık sadık yarimiz kara toprak değil. Ruhun sızı içindedir ama Dünya da durum böyle. Üstüne üstlük koca koca villalar yapmak için ormanları yaktık, canlı türlerini evsiz barksız bıraktık. Bakın daha, daha neler yaptık. Hijyen diye diye milyonlarca kimyasal deterjan ürettik, kimyasal atıklarını derelere bıraktık, denizlere ulaştırdık ve derelerde ırmaklarda göller de envayi tür canlı ne varsa öldürdük katlettik ama bu arada mutasyona uğrayan gözü olmayan yüzgeçleri olmayan, koca koca dişleri ile korkunç yaratıklar ürettik. Sonra mı? Kirlettiğimiz suyu içemeyince, plastik kaplı pet şişe ambalajlı sulara yöneldik, dünyayı plastik ve pet şişe bataklığına dönüştürdük. Biz yaptık bunu bizler ve sonun da başardık. Yani anlaşılabilir şekli şu; Dünyamız can çekişiyor bizler de başucun da canının çıkmasını seyrederek bekliyoruz. Şimdi kara kara düşünme zamanı değil mi? Yok yok. Kara kara düşünmek çözüm değil. Peki o halde ne mi yapalım? O kadar çok şey yapabiliriz ki ama bu yetmez işin başında samimi@niyetli olmak lazım bununla başlayabiliriz mesela. Fakat her ne yaparsak yapalım, anlık çözümler değil akılcı ve kalıcı çözümler üretelim. Doğayı koruyalım, yediğimize içtiğimize dikkat edelim, kirletmeyelim, denizlerde ya da kara da her canlıya sahip çıkalım, az tüketelim, çok üretelim, şükredelim yetinmesini bilelim, paylaşımcı olalım, amasız fakatsız sorgulamadan birbirimize yardımcı olalım vs vs. Bu dünyaya öldürmek yok etmek için gelmediğimizi bilelim. Ama sorumluluklarımız çok büyük. İnsanlık olarak gördüğümüz, duyduğumuz dokunduğumuz her şeyden mesulüz. Bugün; dün yapmadıklarımızdan dolayı düşünme ve eyleme geçme zamanıdır. Bir birey olarak kendimizi iyice sorgulamanın vakti çoktan geldi geçiyor bile. O zaman kimi neyi bekliyoruz dünyanın bir kenarından tutmak için. Asli görevimizi ve kim olduğumuzu bir hatırlasak yetecek aslın da... Ne mi o? Bizler İNSANIZ İNSAN. O halde birgülce bir söz bırakayım şuraya. "İnsan olmak için ilk önce insanSI gibi değil, İNSAN gibi davranmayı ve yaşamayı bilmek lazım" Haksız mıyım? İşte öyle. (Birgülce)