Birgülce

Kızsakta küssekte bizi sinir etseler de baba babadır işte.Hayatımız da yeri dolmayan insanlardan bir tanesidir. Hep koştururlar hep bir mücadele içindedirler,bu yüzden çocuklarına belki eşlerine yakınlarına pek zaman ayıramazlar. Hatta bazen düşündüğümüz de acaba bu benim babam acaba beni sevmiyor mu ? Diyerek İçimizden düşündüğümüz ve üzüldüğümüz çok olmuştur,bu herkesçe de malümdur. Hiç saklayıp gizlemeye,yok öyle değil demeye de gerek yoktur. Haksız mıyım? Oysaki babaların içten içe sevdiğini ve sevgilerini,nasıl beceriyorlarsa belli etmediklerini zaman herkese göstermiştir. Yani babaların kolay kolay kimse bilemez İÇ DÜNYASINI. İçe kapanıktırlar pek konuşmazlar duygularını kolay kolay dışa vurmazlar. Alınlarındaki derin çizgilere bakarsanız görürsünüz babalarınızın iç dünyasının resmini. Yani anlayacağınız, Bir gariptirler vesselam. Ama şunu biliniz ve emin olunuz ki,"baba"diye seslendiğiniz de size efendim demeseler de,içlerinden "CAN"dediğini duymasanızda hissedersiniz hep. Varlıklarında sevsekte sevmesekte dağ diye yaslandıklarımız,yoklukların da ise ah ahh diye keşke babam olsaydı da ona sorsaydım danışsaydım diye aradığımız ama artık bulamadığımız o insanlar, işte bizim babalarımız ve çocuklarımızın babaları onlar. Hayatta olan babalara sağlık,ölenlere Allah'tan rahmet diliyorum. Bir işe yarar mı yaramaz mı bilmiyorum ama yine de başta kendi çocuklarımın babası olmak üzere herkesin babalar günü kutlu olsun. İşte öyle. (Birgülce)